4.5. MIĘDZYNARODOWE TRYBUNAŁY KARNE

Istnieje wiele sposobów na wspieranie i ochronę praw człowieka. Jednym z nich jest karanie przestępców, którzy popełniają zbrodnie i łamią prawa człowieka w czasie wojny. Ważne, by ukarać za popełnione przestępstwo. Kara ma także charakter prewencyjny, kiedy inna osoba będzie zamierzała popełnić przestępstwo będzie wiedziała, że może być za to ukarana, wówczas może zaniecha planowanego czynu.

Państwa, które prowadziły wojny, nie zawsze są w stanie przeprowadzić sprawiedliwie i skutecznie procesy sądowe i ukarać sprawców oraz osądzić podejrzanych o zbrodnie wojenne. Zdarza się, że osoby te w dalszym ciągu mają dużą władzę w państwie lub uciekły przed wymiarem sprawiedliwości zagranicę. W obydwu przypadkach pojawiają się więc trudności w ich aresztowaniu i osądzeniu.. Niektóre państwa nie są w stanie tego zrobić lub nie mają wystarczających środków na przeprowadzenie rozprawy sądowej.

Trybunał Norymberski i międzynarodowe trybunały ad hoc Za łamanie praw człowieka w jakimkolwiek państwie ciąży odpowiedzialność międzynarodowa. Wiele osób opowiadało się, za utworzeniem międzynarodowych trybunałów karnych, kompetentnych do zbadania i ukarania najstraszniejszych zbrodni, w przypadku gdy nie uczyni tego państwo, którego obywatel się ich dopuścił.

Po II wojnie światowej USA, Francja, Wielka Brytania i istniejący wtedy Związek Radziecki ustanowiły Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze. Jego zadaniem było osądzić osoby uczestniczące w zbrodniach popełnianych przez III Rzeszę. Uczyniono tak, ponieważ zbrodnie przeciw prawu międzynarodowemu dokonywane są "przez osoby a nie abstrakcyjne byty i karząc te osoby, prawo międzynarodowe jest realizowane". Skazanych zostało 19 wysoko postawionych polityków i dowódców wojskowych. Proces Norymberski odegrał duże znaczenie ponieważ stworzył nowy przepis prawny - o zbrodniarzu wojennym, wykorzystany później w pracach ONZ.

Lata 90-te XX wieku były ważne dla rozwoju prawa międzynarodowego. W następstwie konfliktu w byłej Jugosławii, ONZ powołała w 1993 roku Międzynarodowy Trybunał Karny dla byłej Jugosławii, który miał zbadać przestępstwa wojenne popełniane w czasie konfliktu tj.: eksterminację ludności, naruszenie praw człowieka oraz osądzenie winnych.. W 1994 roku powołano podobny Trybunał dla Rwandy i zbadania mordu ponad miliona ludności oraz osądzenia winnych popełnionych czynów. Ustanowienie "trybunałów ad-hoc" w związku z poszczególnymi konfliktami a potem ich rozwiązywanie, było dużym krokiem na przód.. W czasach późniejszych podobne sądy ustanowiono w związku z konfliktami w Sierra Leone, Kambodży, Timorze Wschodnim i Kosowie.

Stały Międzynarodowy Trybunał Karny

W 1998 roku ustanowiono stały Międzynarodowy Trybunał Karny. Był to ważny krok, na drodze ku temu, by po zakończeniu wojny lub konfliktu zbrojnego MTK mógł przeprowadzić proces przeciwko przestępcom wojennym w sytuacji, gdy władze państwowe nie będą mogły lub nie będą chciały tego uczynić. Trybunał mieści się w Hadze, rozpoczął swą działalność 1 lipca 2002 roku i wciąż zwiększa się liczba uznających go państw.